Ή κακοποίηση, ή εκποίηση!

Το δίλημμα είναι φρικτό αλλά πραγματικό! Εκφράζει την αντιμετώπιση που έχει κάθε Ελληνική ΔΕΚΟ από το πολιτικό μας σύστημα. Δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για να δημιουργηθεί κάποια διαφορετική κατάσταση. Κατά το «εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα», οδός διαφυγής δεν υπάρχει! Σου δίνουν περιθώριο να διαλέξεις μόνο ανάμεσα στο γκρεμό και στο ρέμα! Μόνο ανάμεσα στην κακοποίηση και την εκποίηση. Μόνο στην ψωροκώσταινα συμβαίνουν αυτά, πουθενά αλλού!

Όσες ΔΕΚΟ είναι υπό την Κρατική εποπτεία κακοποιήθηκαν βάναυσα και συνεχίζουν να κακοποιούνται άγρια μέχρι σήμερα. Με διορισμένες ανίκανες διοικήσεις ημετέρων, με υπερκοστολογήσεις έργων και προμηθειών, με δούρειο ίππο τον δοτό συνδικαλισμό άλωσαν, απαξίωσαν και απαλλοτρίωσαν τον μόνο θύλακα αντίστασης, το συνδικαλιστικό κίνημα. Η συνδιοίκηση που ασκούσαν οι δοτοί συνδικαλιστές συνεπάγεται την συνενοχή τους στην κακοποίηση των ΔΕΚΟ.

Όταν η κακοποίηση φτάσει σε τέτοια επίπεδα και η κακοποιημένη ΔΕΚΟ μοιάζει πια με τέρας αποκρουστικό και ανήμπορο να προσφέρει τα ζητούμενα τότε παρουσιάζουν την λύση της εκποίησης. ΟΤΕ, Ολυμπιακή, ΟΣΕ, Τραινοσε, ΟΑΣΑ, ΔΕΗ, Αγροτική, Ταχ. Ταμιευτήριο κ.τ.λ. κ.τ.λ. όλα στο σφυρί. ΟΣΟ – ΟΣΟ !

Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Γιατί μόνο σ’ αυτή τη γωνία της Ευρώπης αποκλείεται η περίπτωση της χρηστής, διάφανης και επιτυχούς διαχείρισης και παρουσιάζονται σαν μοναδικές επιλογές η κακοποίηση και η εκποίηση;

Γιατί στην Ελλάδα μας δεν υπάρχει ούτε μία δημόσια επιχείρηση ή δημόσιος οργανισμός χωρίς σκάνδαλα, χωρίς απαξίωση, χωρίς υπερτιμολογήσεις σε έργα και προμήθειες και γενικά χωρίς κακοποίηση;

Την απάντηση εγώ προσωπικά την πήρα παρακολουθώντας στην τηλεόραση συνέντευξη Βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος που εκλέγεται στο νομό Κοζάνης. Η είδηση για τον δημοσιογράφο ήταν ότι ο Βουλευτής δήλωσε πως θα ψηφίσει σύμφωνα με τα συμφέροντα των ψηφοφόρων του και όχι ακολουθώντας την κομματική γραμμή. Δηλαδή αποτελεί εξαίρεση ο Βουλευτής που σέβεται τις προεκλογικές δεσμεύσεις και στη Βουλή εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους του και δεν ακολουθεί τυφλά την κομματική γραμμή. Αποτελεί εξαίρεση, γιατί ο κανόνας είναι οι Βουλευτές να ακολουθούν τυφλά την κομματική γραμμή και να μην σέβονται τους εντολοδόχους τους και να μην υπολογίζουν τα συμφέροντα της εκλογικής τους περιφέρειας. Είναι Δημοκρατία αυτό;

Γι’ αυτό σ’ αυτή τη γωνιά της Ευρώπης δεν επικρατεί διαφάνεια, γιατί απλά δεν λειτουργεί η Δημοκρατία. Ο λαός έχει εξουσία μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, όσο διαρκεί η εκλογική διαδικασία. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, και η ψήφος των Βουλευτών ανήκει πλέον στον αρχηγό του κόμματος και τα συμφέροντα των ψηφοφόρων αγνοούνται προκλητικά μέχρι την επόμενη προεκλογική περίοδο.

Όσο η Σοφία Σακοράφα, ο Γιάννης Δημαράς, ο Βασίλης Οικονόμου κ.τ.λ. αποτελούν εξαίρεση και όχι τον κανόνα δεν πρόκειται να δούμε καλύτερες μέρες. Η Δημοκρατία μας θα είναι ιμιτασιόν και υποταγμένη στα συμφέροντα των πολυεθνικών κερδοσκόπων και ο κάθε αποτυχημένος πολιτικός θα κακοποιεί βάναυσα διοικώντας τις ΔΕΚΟ μέχρι η εκποίησή τους να μοιάζει ελκυστική.

Περαστικά μας, καλό κουράγιο στους εργαζόμενους της ΔΕΗ, και καλή ανάσταση σε όλους τους Έλληνες με την ευρύτερη έννοια.

Εμείς, προς το παρόν, ας θυμόμαστε μόνο ότι:

1) Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

2) Όταν σε δουλέψουν μία φορά ντροπή τους, Όταν σε ξαναδουλέψουν… ντροπή σου!