Το κυνήγι των μαγισσών!

Πριν από λίγες μέρες και αναφερόμενοι στην εξαναγκασμένη παραίτηση των εκλεγμένων στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΕΠΑ επειδή έκαναν αίτηση μετάταξης και ας είναι ακόμη σιδηροδρομικοί μιας και καμία μετάταξη δεν είχε υλοποιηθεί, είχαμε παρομοιάσει την πράξη με θάψιμο ζωντανών.

Όπως και στην περίπτωση της ταφής η ηθική επιβάλει, ακόμη και αν κάποιος πάσχει από ανίατη ασθένεια, να περιμένουμε να αποδημήσει η ψυχή του στον Κύριο και μετά να θάψουμε το νεκρό του σώμα, έτσι και εδώ έπρεπε να περιμένουμε να εκδοθούν τα ΦΕΚ της μετάταξης και μετά να γίνουν οι παραιτήσεις. Γιατί απλά πριν την έκδοση του ΦΕΚ οι συνάδελφοι είναι σιδηροδρομικοί και υπερασπίζονται σαν εκλεγμένοι τα συμφέροντά τους και όσων τους ψήφισαν. Το ότι έκαναν αίτηση δεν τους αφαιρεί καμία ιδιότητα ούτε τους μειώνει τα δικαιώματα!

Αλλοίμονο όμως δεν είναι η μόνη άδικη και βάρβαρη ενέργεια που μας έμελε να δούμε. Η επόμενη συγκρίνεται σε αδικία και βαρβαρότητα με το μεσαιωνικό κυνήγι των μαγισσών. Στην εποχή του μεσαίωνα αν κάποια άτυχη γυναίκα αντιμετώπιζε την κατηγορία ότι είναι μάγισσα, είχε δύο επιλογές. Να βασανιστεί και αφού δεν ομολογήσει να καεί στην πυρά ή να βασανιστεί να κάνει εξαναγκασμένη ομολογία, γιατί τα βασανιστήρια ήταν πολύ απάνθρωπα, και πάλι να καεί στην πυρά.

Διαβάζω εδώ σε σχόλια ότι ανάμεσα στα είδη που παραδίδει κάποιος μετατασσόμενος είναι και τα δελτία ελεύθερης μετακίνησης με τα τραίνα. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι η διατήρηση ή η κατάργηση των ευκολιών μετακίνησης των σιδηροδρομικών παίζει ρόλο στην διαμόρφωση των οικονομικών μεγεθών που βαρύνουν τον πολύπαθο σιδηρόδρομο; Κανείς δεν το πιστεύει αυτό όμως κάτι πρέπει να πουν στις τηλεοράσεις! Πρέπει να κάψουν μία μάγισσα και έτσι θα πιστέψει το ποίμνιο ότι οι «ποιμένες» επιτελούν το «έργο του κυρίου».

Και δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην περίπτωση συναδέλφων που ενώ σε μερικούς μήνες συνταξιοδοτούνται, βρίσκονται μπροστά σε υποχρεωτική μετάταξη. Σε τι διαφέρουν οι βασανιστές του μεσαίωνα από τους εμπνευστές της αδικίας και της βαρβαρότητας να ζητούν από τους μετατασσόμενους τις υπηρεσιακές ταυτότητες; Ποιος τους είπε ότι μερικοί μήνες υποχρεωτικής ή εξαναγκασμένης μετάταξης μπορούν να σβήσουν τόσες δεκαετίες προσφοράς στο σιδηρόδρομο;

Όπως το κυνήγι μαγισσών δεν προσέφερε τίποτα θετικό στον Χριστιανισμό έτσι και η όποια κατάργηση των ευκολιών μεταφοράς δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στα οικονομικά μεγέθη του σιδηροδρόμου. Είναι απλά ένα πυροτέχνημα για εντυπωσιασμό. Αν όμως ο κύριος Υπουργός ήθελε να εντυπωσιάσει γιατί δεν αφαιρεί τις ευκολίες μεταφοράς και από τους τριακόσιους εθνοσωτήρες μας; Και πάλι δεν θα είχε κανένα ουσιαστικό και φανερό όφελος όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του σιδηροδρόμου όμως πραγματικά θα δημιουργούσε εντυπώσεις!

Εκτός και αν η βαρβαρότητα είναι έμπνευση των υψηλόβαθμων στελεχών μας. Αυτών που φρόντισαν να κινήσουν το ενδιαφέρον της τρόϊκας ως προς τις αμοιβές που απολαμβάνουν.

Φυσικά δεν τολμήσαμε ποτέ να αναρωτηθούμε τι λέει για όλα αυτά η ομοσπονδία μας. Αυτοί πάντα έκλειναν πονηρά το μάτι στους βασανιστές, ακόμη και όταν υποκρίνονται τους θλιμμένους μπροστά στο βασανιστικό κάψιμο της άτυχης δήθεν μάγισσας. Εξ άλλου οι μετατασσόμενοι δεν προσμετρούνται πλέον ως ψήφοι… ποιος θα ασχοληθεί μαζί τους;

Επειδή θα αναγκαστούμε να διεκδικήσουμε πολλά πράγματα αύριο. Από τους δικηγόρους έγινε μία παραίνεση προς όλους (μέλη ή όχι μέχρι σήμερα του συλλόγου) πριν την υπογραφή μας στο αποδεικτικό επίδοσης εγγράφου να αναγράψουμε τη φράση «με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος μου».

Η αδικία και η βαρβαρότητα συνεχίζεται και θα γεμίζει για αρκετό καιρό ακόμη με πίκρα και οργή την ψυχή μας. Η υπομονή η ενότητα και η αναζήτηση συμμάχων είναι η μόνη επιλογή που έχουμε προς το παρόν. Είμαστε οι πρώτοι αλλά δεν είμαστε οι μόνοι, ακολουθούν και άλλες ΔΕΚΟ όπως η ΕΘΕΛ κ.τ.λ. Αν από τον αγώνα μας μείνουν μακριά τα κόμματα και οι παρατάξεις, αν είμαστε πολλοί και ενωμένοι έχουμε ελπίδα να πετύχουμε πολλά.